Reis met de "Elbe"

Op 3 januari 1967 moest ik aanmonsteren voor de sleepboot Elbe, en op 5 januari vertrokken we per vliegtuig van Schiphol naar Singapore.

De nieuwe bemanning van de Elbe bestond uit: kapitein C. J. Broek - 1e stuurman J.A. Keesman, 2e stuurman A.M. van de Hout, bootsman A. Bouwmeester, matroos T. van Krevelen, matroos o/g A. Stouthandel, matroos o/g J.C. Recourt, matroos o/g F.A.W.F. Jansen, kok P.J. Temmerman, marconist H. Hupkes, 1e werktuigk. A. J. van Rijsoort , 2e werktuigk. J. A. Niels, 3e werktuigk. G. v. d. Snoek, hulpwerktuigk. P. J. Groen, olieman J.Roodenburg, olieman A. G. Meijers en koksmaat J.T. v.d. Aar. 

Op 6 januari landde we op Singapore National Airport, en na het inklaren en de douane formaliteiten werden we met een bus naar de Clifford-Pier gebracht vanwaar we met Sampans naar de Elbe werden gevaren die op de roads voor anker lag. Na een paar maanden verlof had het altijd weer iets speciaals om aan boord te stappen, het geronk van de haven-diesels, het gezoem van het ventilatiesysteem, de hoge drempels en de smalle gangen en de geuren aan boord, een schip leeft en het gaf me altijd weer een goed gevoel om weer aan boord te zijn. Het welkom van de oude bemanning, een beetje nerveus, want ze gingen na maanden van huis te zijn geweest weer naar moeder de vrouw, en ze hadden zoveel te vertellen over hun afgelopen reis en wat er allemaal was voorgevallen.
Het klimaat van Singapore is heet en vochtig en er is weinig verschil tussen de seizoenen. Het was dus een hele overgang van het kille Hollandse  januari weer en het tropische Singapore. De hitte is weliswaar groot, maar dankzij de nabijheid van de zee nimmer ondraaglijk. De Noordoost-Moesson, gedurende welke de temperatuur enkele graden lager is dan in de Zuidwest-Moesson, heerst van midden oktober tot eind april. De meeste regen valt van september tot januari, waarmede echter niet gezegd wil zijn, dat de rest van het jaar de droge tijd is. Singapore heeft een regenrijk klimaat en er valt dus het gehele jaar door veel regen. De relatieve vochtigheid van de atmosfeer is er dan ook zeer hoog en bedraagt meer dan 75%.

Het aantal inwoners van Singapore bedroeg in de jaren '60 bijna 2 miljoen , verdeeld in de volgorde van omvang der nationaliteiten, in Chinezen, Maleiers, Indieërs en Pakistanis, Europeanen , en Euraziaten. De Chinezen vormen de overgrote meerderheid met ongeveer 77% van het totaal.

Rechts: Meisjes van Singapore, vier nationaliteiten, v.l.n.r. Euraziatisch, Maleis, Indisch en Chinees.

Op stedenbouwkundig gebied is er in Singapore veel interessants te zien. Er zijn vele grote en fraaie gebouwen, pleinen en parken. In eerste plaats verdienen vermelding Collyer Quay met de Clifford Pier, vanwaar men een aardig gezicht heeft op de bedrijvige rede; Fullerton Building, een kolossaal gebouw, waarin o.a. het Hoofd-postkantoor is gevestigd, en Raffles Place, het handels- en winkelcentrum van Singapore. Over de Anderson Bridge, die de monding van de Singapore River overspant, bereikt men Empress Place, waar de Clock Tower, de imposante Victoria Memorial Hall en het standbeeld van de stichter en eerste Gouverneur van Singapore, Sir Thomas Stamford Raffles, het oog trekken. De Singapore River zelf biedt met zijn ontelbaar aantal sampans, tongkang, twakows en andere vaartuigen ook een boeiend schouwspel.

Collyer Quay, met in het midden de Clifford Pier, en rechts Fullerton Building

De Clifford Pier, en een blik op de innerroads en de drukke reede van Singapore

Raffles Place Garden

Empress Place

Singapore River

Op de plaats waar Stamford Road in Orchard Road overgaat, valt het oog op het indrukwekkende Cathay Building. In dit in 1941 gereed gekomen gebouw zijn de studio's van Radio Malaya gehuisvest; er zijn verder een bioscoop en een restaurant in gevestigd. Orchard Road opgaande komt men weldra aan de grote poort, waarachter lommerrijke lanen beginnen, die naar Government House, de residentie van de Gouverneur van Singapore leiden. De gebouwen staan in een prachtig park.

Cathay Building

5 km van het centrum ligt de Plantentuin  (Botanical Gardens), die tot de grootste en mooiste in het verre oosten gerekend wordt. Het is het geliefkoosde verblijf  zowel van de bevolking als van de toerist. Deze tuin is eigenlijk de bakermat van de nu allesoverheersende rubbercultuur op Malakka. De eerste rubberplanten werden uit Engeland daarheen overgebracht.

Haw Par Villa, de Tiger Balm Gardens.

Een bezoek aan Singapore zou niet volledig zijn zonder tocht door de Chinezenwijk. Chinese tempels zijn, zoals het grote Chinese element in de bevolking reedsdoet verwachten, zeer talrijk. Het meest interessante van deze bedehuizen staat in Kim Keat Road, een zijweg van Balestier Road  in het noordoostelijke deel van de stad.

Telok Ayer Market, Singapore

Siang Lim Si Tempel, ook wel bekent als de Twin Grove Temple,
in de Kim Keat Road

Wettelijk betaalmiddel in Singapore en Malakka was de Malayan Dollar, ook wel Straits Dollar of Singapore dollar genoemd. Er is een vaste verhouding tussen de Malayan Dollar en het Pond Sterling : $ 1 = 2 sh 4 d. De Malayan Dollar is verdeeld in 100 cents. ( Een paar maanden later, in juni 1967 kreeg Singapore zijn eigen Singapore Dollar, en de oude Malayan Dollar werd de nieuwe Malaysian and Brunei Dollar ).

Voor het vervoer van de haven naar stad maakte wij gebruik van de taxi's en de tri-shaws, de jinrickshaws van vroeger hebben plaats gemaakt voor deze fiets-rickshaws.Duizenden van deze verhikels krioelden door de stad tot wanhoop van de automobilisten. Voor een tri-shaw, die twéé passagiers kon vervoeren, betaalde wij ongeveer één Singapore Dollar van de haven naar de stad. Als we met een aantal bemanningsleden gingen stappen namen we twee of meer tri-shaws, en maakten er dan een wedsrijd van door de berijder van de tri-shaw die het eerst bij de bestemming was acht Singapore Dollar extra te bieden. Wel het is niet te beschrijven hoe zo'n rit door de stad verliep. Als gekken racede we door het verkeer, luid getoeter, krijsende remmen en scheldende chauffeurs, en daar bovenuit onze aanmoedegings kreten om de fietsers tot nog hogere snelheden op te jagen. Het is een wonder dat dit spelletje altijd zonder ongelukken gebleven is.

Na twee weken in Singapore wat reparaties te hebben uitgevoerd en te hebben gebunkerd en geproviandeerd, gingen we de sleepkopzuiger New Jersey, van de Hawaiïan  Dredging Company zeeklaar maken om deze naar Vietnam te slepen, waar deze op de Mekong Rivier ging zuigen om de vaargeul uit te diepen.